Zdarzenie sonokinetyczne w szerokim, etymologicznym znaczeniu to takie, w którym coś brzmi (sono-) i coś się rusza (-kinetyczne). W ten sposób rozumiane, określenie to staje się niezwykle pojemne. W zasadzie wszystko co się porusza wydaje pewnie jakiś dźwięk, choć może nie dla wszystkich słyszalny. W węższym rozumieniu „sonokinetyczne” można by z kolei rozumieć jako takie, w których muzyka łączy się z ruchem. Stąd natomiast już blisko mu do tańca potocznie rozumianego jako rodzaj ruchu powstałego i przypisanego do muzyki. W tak wąskim znaczeniu „sonokinetyczny” to w zasadzie tyle co „taneczny”.
Niech ten pozujący na lingwistyczny wywód wyznaczy jedynie ramy naszych artystycznych poszukiwań. Rozpinają się one gdzieś pomiędzy nakreślonymi skrajnymi znaczeniami. Każdy nasz projekt, a czasem nawet każda jego część ląduje w innym punkcie tej sonokinetycznej rozciągłości. Zwykle dzieje się to intencjonalnie, ale czasem zawędrujemy po prostu tam, gdzie poprowadzi nas eksperyment.
Pragniemy eksplorować niezwykłą sieć relacji pomiędzy ruchem a dźwiękiem w kreacjach artystycznych. Czasami próbujemy wciągnąć w nią również widzów i słuchaczy, zacierając tym samym granicę twórca-odbiorca. Robimy tak szczególnie i ze zrozumiałych względów w projektach adresowanych do dzieci. Ale nie tylko. Wychodzimy chyba z założenia, że w tej powszechnej dychotomii „dziecko-dorosły”, tak jak w naszej sonokinetycznej rozciągłości, też jest nieskończenie wiele punktów pomiędzy.
Aktualności Wytwórniowe
Kantata BHP
koncert interaktywny dla dzieci
Odkładamy rzeczy na swoje miejsce… i myjemy ręce po wyjściu z toalety… Brzmi znajomo? Z pewnością każdy młody człowiek słyszał to już wiele razy. Nudne zasady bezpieczeństwa i higieny (czyli tzw przepisy BHP) są wałkowane wciąż i wciąż, do znudzenia. Czy warto o nich śpiewać? Oj warto! Nie tylko dlatego, że są ważne. Ale też dlatego, bo niosą różnorodne treści, które w połączeniu z muzyką mogą szczególnie silnie oddziaływać na wyobraźnię tworząc pełne napięć obrazy. Zwłaszcza jeśli muzyka ta tworzona jest z udziałem tak niezwykłych prototypowych instrumentów elektronicznych. Sampler oparty na sensorach zbliżeniowych oraz monoctone sterujący analogowymi syntezatorami modularnymi to główni ich reprezentanci. Jak brzmią? Tego nie da się opisać słowami – trzeba usłyszeć. Na koncert warto przyjść jeszcze z innego powodu. Stanowi on bowiem niepowtarzalną okazję do współtworzenia muzyki. Każda z 10 części koncertu zawiera bardzo wyraźne i nieodzowne dla uzyskania pełnej formy utworu instrukcje działań publiczności. I choć z dużym poczuciem humoru, to jednak budujemy wraz z publicznością całkiem poważne artystycznie i ważne dla bezpieczeństwa wspólne muzyczne dzieło pod majestatycznym tytułem „Kantata BHP”.
COMBOTRON
kolektywny instrument muzyczny
Duma nas rozpiera! Powstał oto ogromny instrument stwarzający niezwykle korzystne warunki do kolektywnego kreowania muzyki. Pomimo swoich pokaźnych rozmiarów przekraczających bryłę 6x5x3m zaskakuje delikatnością i subtelnością brzmienia. 32 samoistne dźwiękowo obiekty zawieszone w przestrzeni dają możliwość tworzenia ruchomych struktur dźwiękowych poprzez kolektywne działanie.
DŹWIĘKOKRĄG
warsztaty tworzenia pejzaży dźwiękowych
Prowadzący
Izabela Kościesza – choreograf, tancerka, animatorka
Jarek Kordaczuk – kompozytor, dyrygent
Gdy chcemy namalować pejzaż używamy farb. Mieszamy je, a uzyskane kolory umieszczamy w postaci plam na płótnie, zestawiając je ze sobą w określony sposób. Uzyskujemy obraz naśladujący rzeczywistość lub też od niej odbiegający. Podobnie rzecz ma się z dźwiękami. Gdy zamkniemy oczy będąc nad brzegiem morza usłyszymy całe spektrum charakterystycznych dźwięków tworzących nic innego jak pejzaż dźwiękowy. Czy możemy taki pejzaż samemu namalować? Tak. Ale tak jak malarz potrzebuje swoich narzędzi (farb, pędzli, palety etc.), tak my potrzebujemy specjalnego przyrządu, zdolnego generować określony zasób dźwięków i umożliwiać ich swobodne łączenie. Takim właśnie przyrządem jest kolektywny instrument muzyczny zwany przez nas „dźwiękokręgiem”. Jest to rodzaj dźwiękowej instalacji interaktywnej wykorzystującej sensory zbliżeniowe. Dźwiękokrąg oprócz tego, że umożliwia równoczesne granie wielu osób na raz, poprzez zastosowanie specjalnych rozwiązań technologicznych jest także niezwykle prosty w obsłudze. Nauka gry na nim zajmuje ok. 2 min., a rezultaty artystyczne – natychmiastowe (podkreślamy jednak, że nie jest to bynajmniej rodzaj „samograjki”). Podczas warsztatów uczymy się odczytywać określone symbole graficzne, przekładać je na działania na dźwiękokręgu, tworząc tym samym nieustannie zmieniające się pejzaże dźwiękowe. Omawiamy je, analizując ich wartość informacyjną i emocjonalną.
Zapisy mailowe rezerwacje@wytworniazdarzen.pl
lub telefoniczne 668311229
Więcej >>>
