Combotron

kolektywny instrument muzyczny

Twórcy: Adam Smoczyński, Artur Grzybek, Izabela Kościesza, Jarek Kordaczuk

Combotron powstał z potrzeby realizowania w postaci koncertów i warsztatów, innowacyjnego sposobu kolektywnego tworzenia muzyki. Dzięki temu prototypowemu instrumentowi muzycznemu możliwe jest współkreowanie niebanalnych struktur muzycznych przez osoby niewykształcone muzycznie. Wydobywanie dźwięku jest proste: wystarczy wykonać gest dłoni w pobliżu dowolnego z 32 obiektów, albo zmienić jego położenie, albo wprowadzić w ruch wahadłowy, albo też oddziaływać kolorem… Jednak siła instrumentu tkwi w kolektywizacji działań. Współpraca grupy osób potęguje jego możliwości kreatywne.

Esencjonalną część Combotronu stanowią 32 obiekty rozmieszczone w przestrzeni, choćby na scenie sali koncertowej, wiszące i/lub stojące. Każdy z nich ma kształt zbliżony do sześcianu wielkości piłki ręcznej. Podwieszone do kratownicy wyglądają jak wahadła. Niemalże każda interakcja z dowolnym obiektem niesie jakiś rezultat dźwiękowy. Wyobraźmy sobie grupę ludzi, którzy przemieszczając się pomiędzy obiektami zbliżają do nich dłonie w różnych gestach, potrącają, wprowadza w kołysanie, oddziaływują kolorami etc. – wyzwalając w ten sposób i modulując dźwięki. Działając tak w sposób intencjonalny (np. wg precyzyjnych wskazówek przekazanych przez kompozytora i choreografa) członkowie grupy stają się performerami, a produkt ich działań – performensem dźwiekowo-ruchowym.

W swoim zamyśle Combotron ma szerokie pole oddziaływania, wnosi bowiem niezwykle bogaty potencjał kreatywny dla artystów, edukacyjny dla dzieci i dorosłych oraz rehabilitacyjno-terapeutyczny dla osób niepełnosprawnych i seniorów. Daje sektorowi kreatywnemu nowe możliwości integracji z innymi rozwiązaniami, np. jako część szeroko pomyślanego interaktywnego placu zabaw. Jako nowo wynaleziony instrument muzyczny może też inspirować kompozytorów i choreografów do tworzenia nowych dzieł muzyczno-ruchowych z jego wykorzystaniem. Jeśli założymy jego dowolną implementacje przestrzenną (obiekty sensoryczne mogą być podwieszane, mogą stać na statywach, leżeć na podłodze, trzymane w dłoniach), staje się wszechstronnym narzędziem w produkcjach z pogranicza teatru dźwięku, instalacji dźwiękowych i integracji z innymi niż muzyczne dziedzinami: taniec, sztuka słowa, teatr.

* Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego

Operator programu: Centrum Rozwoju Przemysłów Kreatywnych
Nazwa programu: Rozwój Sektorów Kreatywnych